Aktualności

        • Spotkanie z Krasnoludkiem

          • Spotkanie z Krasnoludkiem

          • Spotkanie z Krasnoludkiem. Dziś do naszego przedszkola zawital Krasnoludek. miał czerwoną czapeczkę i czerwoną bluzeczkę, skarpetki krasnoludkowe i kamizelkę. Opowiadał nam dużo o rożnych skrzatach i krasnoludkach. Pytał przedszkolaki czy spotkaly już kiedyś krasnoludki i czy w ich domach one mieszkają. Prawie każdy przedszkolak powiedział, że je widział i z nimi rozmawiał a nawet, ze krasnoludki często mu pomagają. Krasnoludek przeczytał też przedszkolakom opowiadanie o Krasnalu Hałabale "O gosciach co na ucztę nie przyszli". Po omówieniu opowiadania przedszkolaki zamieniły sie w wesołe krasnoludki i razem z Krasnalem wesoło bawiły się i tańczyły przy muzyce...Waską ścieżką przez ogródek idzie sobie krasnoludek.... Krasnoludek zaproponował też maluszkom wykonanie jeżyka z masy solnej wzbogaconej o kako co przedszkolaki zaraz wyczuły po zapachu. Bardzo starannie przyklejały jeżykom oczki i nos z ziela angielskiego. Za igiełki posłużył kolorowy makaron. Wielką radość sprawiła przedszkolakom ta plastyczna i słodka niespodzianka, którą przygotował Krasnoludek.Bardzo dziekujemy Pani z Miejsko-Gminnej Biblioteki Publicznej im. W.S. Reymonta w Wieruszowie za piekne zajecia organizowane naszym przedszkolakom.

        • Szukamy Pani Jesieni w lesie

          • Szukamy Pani Jesieni w lesie

          • Szukamy Pani Jesieni w lesie. Przedszkolaki bardzo chetnie szukały Pani Jesieni pokazujac ślady które im pozostawiła w pomalowanych liściach, w znalezionych żołędziach i szyszkach. Muchomorkach rosnacych przy drodze, opieńkach i podgrzybkach. Zrywajac babie lato pozostawione na krzaczkach pytały co to jest? Cieszyły się promieniami słońca, które dzisiejszego dnia jeszcze tak pięknie przygrzewało choć to już 18 dzień października. Rozrózniały drzewa iglaste i liściaste. Pokazywały rudziejacy mech, usychajace trawy i zioła. Dzielnie maszerowały do lasu i w kierunku powrotnym, choć to znaczna odległość od naszego przedszkola.

            Pani Jesień

            Przeszedł sobie dawno
            śliczny, złoty wrzesień...
            Teraz nam październik
            Dała pani jesień...

            Słono takie śpiące,
            coraz później wstaje,
            Ptaszki odlatują,
            hen, w dalekie kraje.

            W cieniu, pod drzewami
            cicho śpią kasztany,
            każdy błyszczy pięknie,
            niby malowany.

            Lecą liście z drzewa
            różnokolorowe,
            te są żółto – złote,
            a tamte – brązowe.

            Jeszcze niby ciepło,
            słonko świeci, grzeje...
            aż tu nagle skądejś
            wichrzysko zawieje.

            Chmur wielkich deszczowych
            nazbiera, napędzi...
            tak się pan listopad
            nauwija wszędzie.

            Zofia Dąbrowska

        • Rozpoczecie roku przedszkolnego 2017/2018

          • Rozpoczecie roku przedszkolnego 2017/2018

          • Rozpoczęcie roku przedszkolnego 2017/2018. Nowy Rok Przedszkolny rozpoczeliśmy uroczystą Mszą Świętą z prośbą o błogosławieństwo Boże dla przedszkolaków ich rodzin i personelu przedszkola, której przewodniczył Czcigodny Ksiądz Dziekan Karol Galewski. Przedszkolaki bardzo chętnie włączyły się w aktywne uczestnictwo poprzez modlitwę, śpiewanie piosenek religijnych, procesję z darami. Uśmiechnięte niosły do oltarza karty pracy, kredki, zabawki. Mama Vanesski i Tata Marlenki przyniesli chleb, wodę i wino najważniejsze dary ołtarza. Mama Ksawerego przeczytała I czytanie. Przedszkolaki chetnie przekazywały sobie "Znak Pokoju" - podając rączki i uśmiechając się do siebie nawzajem. Po skończonej Mszy Świętej rodzice wraz z przedszkolakami wręczyli s. Marii bukiet kwiatów dołączając serdeczne życzenia imieninowe. W tym dniu zapoznaliśmy się  też  z Matką Bożą i patronką naszego przedszkola Św. Jadwigą. Nauczyliśmy się przedszkolnego hymnu - pieśni do Św. Jadwigi, która od dziś będzie towarzyszyć nam w codziennej modlitwie porannej.

        • Nasza Patronka

          • Nasza Patronka

          • Patronka  naszego przedszkola - św. Jadwiga Śląska żyła w XII w. Pochodziła z książęcej rodziny Andechs. Urodziła się w Bawarii. Kiedy miała pięć lat została wysłana przez rodziców do najlepszej ówczesnej szkoły dla dziewcząt, prowadzonej przez siostry benedyktynki, w Kitzingen. Otrzymała tam wszechstronne wykształcenie. Poznała języki obce, posiadła umiejętność pisania, czytania, liczenia, rysowania, haftowania, śpiewu i gry na instrumentach. Siostry nauczyły ją prowadzenia domu, opiekowania się chorymi, przygotowywania lekarstw. Życie zakonne bardzo jej się podobało i być może zostałaby siostrą, ale rodzice zdecydowali inaczej. Postanowili, że będzie żoną śląskiego księcia - Henryka Brodatego.

            W wieku 12 lat Jadwiga przybyła na Śląsk. Poznała nowy kraj, uczyła się języka polskiego, aby móc rozmawiać z poddanymi męża. Otaczała opieką biednych i chorych. Zakładała szpitale, wypraszała ułaskawienie więźniom, finansowała budowę kościołów i klasztorów. Księżna Jadwiga urodziła siedmioro dzieci, z których czworo umarło we wczesnym dzieciństwie. Wbrew ówczesnym zwyczajom sama dbała o wychowanie dzieci. Porzuciła bogate stroje i przepych książęcy w codziennym życiu, wybierając to co skromne, proste by upodobnić się do poddanych. Po śmierci męża Jadwiga zamieszkała w klasztorze w Trzebnicy i tam umarła w 1243 roku. Jej grób znajduje się w kościele trzebnickim. Jest patronką Śląska i dnia wyboru Jana Pawła II na Stolicę Piotrową. Jest też  pierwszą świecką kobietą, która została ogłoszona świętą.

            Na szczególną uwagę w życiu św. Jadwigi zasługuje kult Matki Bożej. Jadwiga już w dzieciństwie pokochała Maryję. Matka Boża była dla niej wzorem. Przez całe życie starała się Ją naśladować. Powierzała Jej trudne problemy swojej rodziny. Modliła się za Jej wstawiennictwem. Zawsze nosiła w ręku figurkę Matki Bożej i przyzywała Jej pomocy w różnych wydarzeniach życia.

        • Historia Przedszkola

          • Historia Przedszkola

          • Wychowanie dzieci polega na rozwijaniu określonych zachowań, kształtowanie sposobu myślenia, przeżywania, wartościowania i postępowania. Małemu dziecku należy dać dobry przykład i stawiać wymagania stosownie do jego wieku. Szacunek, życzliwość i troska sióstr owocują w dorosłym życiu podopiecznych. Fundamentem działań wychowawczych jest wychowanie religijne, wdrażające do przeżywania wiary. Jest ono realizowane poprzez codzienną, wspólną modlitwę, katechizację i ukazywanie wzorów życia Chrystusa i świętych. Wspólne przeżywanie uroczystości pozwala uczy wartości chrześcijańskich, które wytyczają kierunek postępowania.

            W Prowincji Katowickiej od końca XIX w. siostry rozwijały sieć ochronek dla dzieci w wieku od 3 do 6 lat. Miały one charakter opiekuńczo-wychowawczy. Przyjmowano przede wszystkim dzieci z ubogich rodzin robotniczych. Pobyt dzieci w ochronce miał umożliwić matkom podjęcie pracy zarobkowej, a dzieci uchronić przed złym wpływem wychowania „na ulicy”, zapewnić posiłeki zabawę w gronie rówieśników. 

                W latach pięćdziesiątych kolejno likwidowano wszystkie przedszkola prowadzone przez zgromadzenie, a siostry wychowawczynie zwalniano z pracy.

            Dopiero w 1989 roku, po przemianach ustrojowych, stało się możliwe  otwarcie przedszkola w Wieruszowie. Pracę w placówce rozpoczęła  siostra Maria.  Obecnie do przedszkola w Wieruszowie uczęszcza 25 dzieci. Część z nich pochodzi z rodzin ubogich materialnie. Ich pobyt w przedszkolu opłaca Miejsko Gminny  Ośrodek Pomocy Społecznej. 

            Celem wychowania w przedszkolu jadwiżańskim jest prowadzenie dzieci do pełnego rozwoju osobistego, do bycia człowiekiem uczciwym, umiejącym żyć z innymi i dla innych. Siostry św. Jadwigi, starają się przede wszystkim odpowiedzieć na religijne potrzeby swoich podopiecznych. Tworzą klimat, sprzyjający wzrostowi duchowemu i rozwijaniu wiary poprzez codzienną, wspólną modlitwę w poszczególnych grupach wiekowych, modlitwę przed i po posiłku, katechezę. Rozwijają u wychowanków nabożeństwo do Matki Bożej, zapoznają ich z postaciami świętych .

            Obecnie Jadwiżanki prowadzą przedszkola w: Katowicach-Bogucicach (50 dzieci), Wieruszowie (25 dzieci) i Wrocławiu (180 dzieci).

            Pierwszymi i najważniejszymi wychowawcami są rodzice i środowisko domowe, dla których uczestnictwo dziecka w formacji przedszkolnej winno być wsparciem w odpowiedzialnym realizowaniu swego rodzicielskiego powołania i zadania. Ze względu na potrzebę pełnienia przez rodziców różnych ról społecznych, związanych z koniecznością utrzymania rodziny, bardzo ważną staje się oparta na wzajemnym zaufaniu i obustronnym zaangażowaniu współpraca rodziców i opiekunów przedszkolnych.  W swej funkcji pomocniczej przedszkole, spełnia jednak znaczącą rolę chociażby ze względu na ilość czasu spędzanego tutaj przez dziecko.

            Celem wychowania w przedszkolu jadwiżańskim jest prowadzenie dzieci do pełnego rozwoju osobistego, do bycia człowiekiem uczciwym, umiejącym żyć z innymi i dla innych. Wychowanie przedszkolne to mądre towarzyszenie przedszkolakowi na drodze jego rozwoju, stwarzanie mu wartościowego środowiska wychowawczego oraz wprowadzanie go w świat wartości ludzkich
             i chrześcijańskich. Służy ono wielostronnemu rozwojowi dziecka. Jest to możliwe, gdy wartości przenikają cały proces wychowania i  kształcenia. Dzieciom są stwarzane warunki do rozwoju integralnego zgodnie z programem władz oświatowych, chrześcijańskimi zasadami wychowania oraz wskazaniami Założyciela zgromadzenia.

            Przedszkole jako organ wspomagający wychowanie integralne, a zatem również religijne, możei powinno tworzyć klimat i okazje do świadomego przeżywania wiary. W czasach, gdy tak wielu rodziców ulega nadmiernej aktywności zawodowej, kosztem osłabiania więzi rodzinnychi nieustannego pośpiechu, funkcja przedszkola staje się bardziej znacząca i istotna w procesie wychowania. Siostry świętej Jadwigi, starając się odpowiedzieć na najgłębsze potrzeby swoich podopiecznych, tworzą ów klimat, sprzyjający wzrostowi duchowemu poprzez:

            - ukazanie największej prawdy wiary chrześcijańskiej o ofierze zbawczej Chrystusa, Jego zmartwychwstaniu i stałej obecności w Eucharystii, m.in. dzięki aktywnemu przeżywaniu Mszy świętej we wspólnocie przedszkolnej (na rozpoczęcie roku szkolnego, w okresach liturgicznych, z okazji zakończenia roku przedszkolnego); - praktykę codziennej wspólnej modlitwy w poszczególnych grupach, krótką modlitwę przed i po każdym posiłku, czytanie Pisma świętego oraz częste nawiedzenia Najświętszego Sakramentu w kaplicy oraz ożywianie modlitwy poprzez intencje proponowane przez dzieci;

            - rozwijanie w wychowankach nabożeństwa do Matki Bożej poprzez katechezę, obchodzenie świąt ku Jej czci, pielgrzymowanie wraz z rodzicami do pobliskich sanktuariów, jak też poprzez poznanie i praktykowanie modlitwy różańcowej oraz uciekanie się do wstawiennictwa i opieki Maryi
            w codziennych sytuacjach;

            - zapoznanie z postacią św. Jadwigi i charakterystycznymi rysami jej duchowości,

            - przybliżanie postaci Anioła Stróża jako daru Boga i przyjaciela;

            - wprowadzanie dzieci w klimat poszczególnych okresów roku liturgicznego m.in. przez okolicznościowe celebracje, dostosowanie kącika religijnego do treści przeżywanego czasu;

            - aktywne uczestnictwo w życiu Kościoła przez przybliżanie postaci Papieża i pasterza diecezji, a także pamięć modlitewną obejmującą sprawy Kościoła oraz intencje misji i powołań kapłańskich i zakonnych,

            - wskazanie przykładu życia Sługi Bożego księdza Roberta Spiske – Założyciela Zgromadzenia.

            Siostry starają się tak kształtować proces wychowania w przedszkolu, by wspomagał on także odkrywanie wielkiego bogactwa polskiego dziedzictwa kulturowego. Temu służy tworzenie sytuacji pozwalających dzieciom wraz z dorosłymi poznawać historię i tradycję polską oraz przeżywać swoją przynależność do narodu polskiego, związek z jego korzeniami i wiarą.